W latach 90-tych kontynuowała swoją działalność artystyczną. Dużym powodzeniem cieszyły się czwartkowe wieczory Agata Budzyńska i Jej goście organizowane cyklicznie w Lubelskim Domu Kultury. Zapraszała na nie aktorów, artystów, malarzy, pieśniarzy i bardów, ludzi wrażliwych, którzy chcieli dzielić się swoją twórczością z innymi. Jej gośćmi byli m.in. aktorzy z Teatru Osterwy, Tadeusz Krok z krakowskich Jaszczurów, Olek Grotowski, Sławek Zygmunt, Stare Dobre Małżeństwo, Bez Jacka i wiele innych. Jak sama Agata określała, specjalnością tych wieczorów była Atmosfera, gdzie nawet obcy ludzie czują się ze sobą blisko. Na spotkania przybywali więc ludzie z całej Polski, a bilety były kupowane z wyprzedzeniem.

W lutym 1991 roku przy wsparciu grupy przyjaciół i znajomych wydała jedyną swoją profesjonalną kasetę Rozmowa z Przyjacielem. Znalazły się na niej znane i lubiane przez liczne grono Jej wielbicieli piosenki.

Nie poprzestała tylko na działalności muzyczno-wokalnej. W latach 1991 – 1994 rozpoczęła współpracę z Teatrem Literacko-Muzycznym w Lublinie. Wzięła udział m.in. w spektaklu dla dzieci oraz w programie poetyckim Niedokończona krucjata dla młodzieży szkół średnich. Śpiewała piosenki do tekstów takich poetów jak Stachura, Wojaczek, Baczyński, Poświatowska. Aby doskonalić warsztat teatralny podjęła naukę w studium zawodowym ubiegając się o tytuł instruktora kulturalno-wychowawczego o specjalności teatralnej. Tytuł ten uzyskała w lipcu 1992 roku.

Rok 1992 był także z innych powodów szczególnym rokiem dla Agaty. W sierpniu w Kościele Świętej Anny w Lubartowie odbył się jej ślub z Andrzejem Trąbką. W listopadzie tego roku wystąpiła jako gość honorowy na III Festiwalu Studenckim Piosenki Religijnej w wieczorze autorskim ks. Jana Twardowskiego, którego poezję tak ceniła. Do wielu wierszy Księdza Twardowskiego skomponowała muzykę. Warto wymieć choćby takie utwory jak: Śpieszmy się kochać ludzi, Nie rozdzielaj (Miłość i samotność), Pytania (Gdzie się prawda zaczyna), Jeszcze nie umiesz (Ręce na krzyżu słabe). Przez te wszystkie lata bliskie były Jej wartości religijne, poświęciła im wiele swoich utworów, pieśni i psalmów.

W lipcu 1994 Agata nawiązała współpracę z Fredkiem Kędziorą, który akompaniował Jej na fortepianie. Powstały wówczas zupełnie nowe aranżacje znanych utworów i piosenek. Przez dwa lata współpracy uczestniczyli w kilkudziesięciu koncertach zorganizowanych w różnych miastach i miejscowościach Polski. W marcu 1996 roku brali udział w VIII Święcie Młodych w Garbowie. Był to jeden z ostatnich występów Agaty.