W roku 1984 Agata rozpoczęła studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim na wydziale polonistyki. Drogi duetu rozeszły się, bowiem Dorota rozpoczęła studia w Warszawie, a ówczesne metody komunikacji uniemożliwiały dalszą wspólną działalność artystyczną.
Jako solistka Agata zadebiutowała w 1984 roku na Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie, gdzie otrzymała wyróżnienie za „pierwiastek kobiecości”. Od tego momentu brała aktywny udział w festiwalach, przeglądach i konkursach zdobywając liczne nagrody i wyróżnienia. Warto wymienić tu choćby Festiwal Piosenki Miłosnej i Erotycznej Blyrwa i Amor organizowany w Poznaniu, na którym w 1986 roku zdobyła I miejsce i nagrodę Złotego Amorka. Rok później na tym samym festiwalu otrzymała Grand Prix. W kolejnych latach uczestniczyła w Bakcynaliach, Żakerii i Kullage organizowanych w Lublinie, Ogólnopolskich Spotkaniach Śpiewających Poezję w Siedlcach, Zamkowych Spotkaniach z Poezją Śpiewaną w Olsztynie, Yuvenaliach w Białymstoku.
Gościła też na FAMIE w Międzyzdrojach i Festiwalu Kabaretów FOKA w Warszawie. Wraz z zespołem kabaretu Pod Egidą prowadziła Folkowe wieczory w warszawskim Domu Kultury Ochota. Na zaproszenie Jana Pietrzaka dwukrotnie uczestniczyła w programie Raport o stanie kabaretu organizowany w warszawskich Hybrydach. Bardzo ceniła przyznaną przez Centrum Kultury Studentów Śląska nagrodę im. Tomasza Opoki. W marcu 1989 roku na podstawie opinii kwalifikacyjnej Sekcji Literackiej została przyjęta do Związku Polskich Autorów i Kompozytorów ZAKR. W styczniu 1990 uzyskała tytuł magistra filologii polskiej.
W pierwszych latach studenckich Agata często występowała z Wojtkiem Czemplikiem, który akompaniował jej na skrzypcach. Wśród wielu wspólnych występów na uwagę zasługuje pobyt w Niemczech i koncert dla Polskiej Misji Katolickiej oraz ich wspólny wyjazd do Paryża. W późniejszym okresie na skrzypcach akompaniował Agacie Jarosław Borowski, zwany przez Agatę człowiekiem-orkiestrą. Wspólnie z Jarkiem przygotowali recital zatytułowany „Rozmowa z przyjacielem”, który prezentowali w klubach studenckich w całej Polsce. Zdarzały się także koncerty z bardziej rozbudowanym zespołem muzycznym. Przykładem którego może być koncert na KUL-u, gdzie oprócz Jarka Borkowskiego pojawili się także: Marek Krupski (fortepian), Tomek Mazur (gitara), Marcin Och (saksofon) i Adam Masiulanis (harmonijka).
Agata występowała na dużych scenach, w domach kultury, klubach studenckich, ale brała też udział w małych kameralnych spotkaniach organizowanych w domach dziecka, hotelach robotniczych, czy domach spokojnej starości. Obdarzona niezwykłym talentem, osobowością i charyzmą, zamieniała spotkania w swoiste „spektakle”, nadając im niepowtarzalny, specyficzny klimat. Ona sama zwykła nazywać swoje koncerty spektaklem, uważała bowiem, że dopiero połączenie tekstu, melodii, Jej śpiewu i udziału słuchaczy tworzyło całość, oddawało pełnię przekazu i stwarzało swoistą, odrębną wartość.
W tym okresie swojej twórczości nawiązywała także do wielkich postaci polskiej kultury m.in. Fryderyka Chopina, Jana Kochanowskiego, Juliana Tuwima, Czesława Miłosza. Czerpała inspirację i komponowała muzykę do tekstów takich poetów jak Krzysztof Kamil Baczyński, Edward Stachura, Halina Poświatowska, Adam Asnyk, Garcia Lorca, czy ks. Jan Twardowski. Często podkreślała, że piosenki, które skomponowała były związane z bardzo konkretnymi sytuacjami i przeżyciami. Nie obawiała się okazywania emocji, wzruszeń, obnażania swoich nastrojów i myśli. Z tego właśnie okresu pochodzą Jej najbardziej znane i chętnie do dziś śpiewane utwory: Narysuję dla Ciebie Aniołka, Po tamtej stronie lasu, Przyjaciele, Na mojej wyspie pada deszcz, Chcę Cię obronić, Spacer z Chopinem, Biała kartka, Romans, Małym snem popłyniemy daleko.